De 'sterke hand' is de hand die in een gebaar de beweging maakt. In eenhandige gebaren is dat dus de hand die het gebaar maakt. In asymmetrische gebaren zoals THEE of KOFFIE beweegt er maar één hand, en die noemen we de sterke hand. De niet-bewegende hand is de 'zwakke hand'. In tweehandige gebaren is het verschil niet te zien als beide handen hetzelfde doen, zoals in FIETSEN of OEFENEN.
De sterke hand kan ofwel de linker- ofwel de rechterhand zijn: het gebaar betekent hetzelfde. De hand die iemand in een bepaalde situatie gebruikt als sterke hand in een gebaar, noemen we de 'dominante hand'. Met andere woorden, de termen sterke hand en zwakke hand beschrijven meer de fonologie, de opbouw van het gebaar in het lexicon. De term dominante hand wordt gebruikt voor de meest actieve hand in een daadwerkelijke uitspraak van een gebaar (de fonetische vorm).